Na wat algemene uitleg over het materiaal en het opzetten van het scherm gingen de cursisten onder begeleiding aan de slag. Wat hebben ze hard moeten werken! Zonder wind een scherm van pakweg 24 vierkante meter opzetten, en ook nog eens boven je houden valt echt niet mee. De één zat aan het eind van de dag nog meer onder de blauwe plekken dan de ander, van het trekken door de risers aan de armen. Desondanks had iedereen er lol in, en werd door iedereen vooruitgang geboekt.
Na een pauze om de inwendige mens wat te versterken, was het tijd voor de eerste vluchten. Elke cursist gaat bij ons de eerste keer met een tandem mee omhoog. De piloot doet de start en geeft de stuurlijnen vervolgens over aan de cursist, die daarna door de instructeur op de grond door de vlucht heen gepraat wordt. Zo kunnen ze alvast even wennen aan het gevoel van het oplieren, en natuurlijk het vliegen en landen zonder de stress van 'in het diepe gegooid te worden'. Die brede grijns waarmee ze na de landing terug komen lopen is geweldig! Je krijgt hem er ook met geen mogelijkheid meer vanaf..
De zaterdag verliep ook weer voorspoedig, al werkte de wind niet echt mee door voortdurend van richting te veranderen. De cursisten hebben hun eerste kennismaking met het zogeheten 'parawaiting' dus ook al achter de rug. Desalniettemin heeft iedereen de eerste solovluchten kunnen maken, en heeft het vliegvirus weer sterk om zich heen gegrepen. De vliegfamilie groeit...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten